Za tačno godinu dana, 29. marta 2019, Velika Britanija više neće biti član EU, a politički analitičari procjenjuju da tada počinje "skok u nepoznato", koji će biti ublažen sporazumom sa EU o prelaznom periodu.

Tokom tog perioda, London više neće učestvovati u donošenju odluka EU, ali će i dalje imati pristup jedinstvenom tržištu. Takođe, moraće da izvršava svoje obveze unutar već dogovorenog višegodišnjeg finansijskog okvira.

Biće zadržana i sloboda kretanja Evropljana, što je bio zahtjev Brisela koji je London morao da uvaži.

Međutim, britanske kompanije nisu toliko sigurne u dobar rasplet, pa su već počele da uvode neke zaštitne mjere.

Prema nekim istraživanjima, više od pola velikih firmi u Velikoj Britaniji već je usvojilo hitne mjere, a jedna od njih predviđa selidbu zaposlenih na kontinent, odnosno u EU.

One kompanije koje to još nisu učinile, pripremaju se za taj korak do kraja godine.

Britansko Ministarstvo finansija obezbijedilo je više milijardi evra za pripremu "Bregzita".

Budući odnosi Velike Britanije i EU trebalo bi da budu definisani deklaracijom koja bi morala biti potpisana do oktobra.

Zvanični London želi da izađe iz jedinstvenog tržišta i carinske unije, ali i da zadrži najtješnje veze sa Unijom. Ali, Brisel takav plan Britanaca odbacuje.

Ipak, i pored neizvjesnosti, pada vrijednosti funte i rasta inflacije, izgleda da Britanci, većinom, ne žale zbog izbora da napuste EU.

Politički analitičari ukazuju da su se glasači na referendumu uglavnom rukovodili političkim, a ne ekonomskim razlozima.

Zagovornici "Bregzita" stavili su u prvi plan volju Britanaca da vrate kontrolu nad svojim zakonima i zaustave migraciju.

Posljednje statistike pokazuju pad useljavanja iz članica EU u Veliku Britan