Skupština grada Trebinja usvojila je na 14. redovnoj sjednici Prostorni plan Trebinja, čime je naš grad prvi put u svojoj novijoj, postdejtonskoj istoriji dobio prostorno-planski dokument najvišeg ranga.

Strateški planski dokument definiše osnove razvojne pravce našeg grada za narednih 30 godina - a predstavlja obavezujući osnov za donošenje svih urbanističko-tehničkih dokumenata nižeg reda.

Na 168 strana dokument detaljno obrađuje sve elemente važne za planiranje i razvoj – od teritorije i granica naseljenih mjesta, mjesnih zajednica i katastarskih opština, reljef i hidrografiju, geološku, mineralnu i pedološku strukturu područja, definiše poljoprivredno, šumsko i građevinsko zemljište, identifikuje neprivredna, privredna i zaštićena područja, utvrđuje trase i lokacije saobraćajne, hidrotehničke, elektroenergetske i telekomunikacione infrastrukture...

Plan je izradio konzocijum „CPK“doo Banjaluka, „Ruting“ doo Banjaluka, „ViZ zaštita“ Banjaluka i „Eko plan“ doo Mostar.

Koordinator radnog tima prof. dr Velimir Šećerov kazao je da je prostorni plan hijerarhijski najviši planski dokument za teritoriju lokalne samopurave, koji će nakon usvajanja i objave u Službenom glasniku postati „zakon“. Nije sprovedbeni jer se po pravilu, dodaje on, razrađuje planovima nižeg reda, između ostalog i urbanističkim planom samog gradskog područja.

Istakao je da je iz radnog tima bio ogroman posao na terenskom prikupljanju neophodnih inputa, čime je kreirana bogata i sveobuhvatna informativna baza za sve buduće, eventuelne, izmjene ili dopune dokumenta.  

Planom je, istakao je Šećerov, predviđeno podizanje stepena urbanizacije, za šta postoji potencijal samo u centralnom gradskom naselju, njime se identifikuju i lociraju svi privredni potencijali prostora Trebinja, u njega su ucrtani planirani razvojni i infrastrukturni projekti, a predviđa i raznolik i razvijen sistem saobraćajnih veza – od trase budućeg Jadransko-jonskog autoputa, izgradnje aerodroma, do potencijala za razvoj željeznice.

Vodilo se računa, napominje Šećerov, i da odnosi između oblasti života i privređivanja koje su po pravilu u sukobu interesa – poput ekonomije i zaštite životne sredine, saobraćaja i kvaliteta zemljišta - budu izbalansirani.